چون تو ای لاله در این دشت گلی پرپر نیست           و از این سرو خزان دیده کمانی تر نیست

دست و پایی، نفـسی، نـیمه نگاهی، آهی           غیر خونابه مگر ناله در این حنجر نیست

در کـنار تـوأم و باز به خـود مـی گـویـم           نه حسین، این تن پوشیده زخون اکبر نیست

هـر کجا دست کـشیدم زتـنت گـشت جدا           از من آغوش پُر و از تو تنی دیگر نیست

دیـدنی گشته اگر دست و سر و سیـنه تو           دیدنی تر ز من و خنده این لـشکـر نیست

استخوانهای تو و پشت پدر هر دو شکست           باز هـم شُکر، کنار من و تو مادر نیست